End Fed Aerial + 9:1 UnUn

Τα τελευταία χρόνια λειτουργούσα μόνο στα 20 m με ένα συρμάτινο δίπολο που το είχα δέσει επάνω σε δύο καλάμια με ένα ξύλινο κεντρικό μονωτήρα, και όλη την κατασκευή σηκωμένη περίπου 4 μέτρα επάνω από τα κεραμίδια. Το δίπολο λειτούργησε θαυμάσια όλη αυτή την περίοδο χωρίς να σπάσει και δεν υπήρξε QSO που δεν έγινε έστω και μετά από προσπάθεια. Ακόμη και το ZL8X. Η ισχύς πάντοτε 100W με το FT1000D και 150W με το FT102.

Επειδή άρχισε σιγά σιγά να εμφανίζεται και λίγη propagation λόγω της σταδιακής αύξησης των παραμέτρων του κύκλου 24, αποφάσισα να κάνω μία εύκολη κεραία με σκοπό να έχω κάποιο αποτέλεσμα κυρίως στις μπάντες πάνω από τους 14 MC.

Τα δεδομένα της οικοδομής στο κλουβί που έχω στα κεραμίδια είναι αρκετά ικανοποιητικά ώς πρός την γενική τοποθεσία (Περαία Θεσσαλονίκης) αλλά δεν υπάρχουν περιθώρια για μήκη που μπορούν να καλύψουν κάτι παραπάνω από 10 μέτρα. Η Mosley που έχω στο κουτί εδώ και 12 χρόνια θέλει και κάποιο καλό σύστημα για να στερεωθεί και αυτό προγραμματίζεται για αργότερα.

Η επιλογή κατόπιν μελέτης έδειξε πρός μία end fed κεραία σύρματος, με προσαρμοσμένη είσοδο από ένα Unbalanced to Unbalanced μετασχηματιστή, και φυσικά με την βοήθεια κάποιου εξωτερικού antenna tuner, για να εργάζεται ο πομποδέκτης με άνεση.

H βιβλιογραφία είναι σχετικά πλήρης με σχέδια για συρμάτινους αγωγούς (aerials) και συστήματα προσαρμογής που φέρνουν τις υψηλές σύνθετες αντιστάσεις αυτών των κεραιών εκπομπής από μία τάξη των 600 έως και 2000 Ω, σε μία τάξη εύκολα διαχειρίσιμη από ένα antenna tuner. Η κλασσικώτερη περίπτωση είναι η ZEP end fed κεραία που οδηγείται στο ένα άκρο με ανοικτή γραμμή σύνθετης αντίστασης των 600 Ω όπου το άλλο άκρο της γραμμής δεν συνδέεται πουθενά και η γραμμή καταλήγει σε ένα Balun 4:1 και μετά στο antenna tuner.

Επειδή η χρήση της ανοικτής γραμμής, που σημειωτέον είναι και ενεργό τμήμα της κεραίας (δηλαδή εκπέμπει) θέλει κάποια προσοχή, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την αμέσως πιό σίγουρη λύση, δηλαδή ένα aerial με ένα 9:1 UnUn συνδεδεμένο ακριβώς στο ένα άκρο , όπου στο UnUn συνδέεται και η γραμμή μεταφοράς, δηλαδή το ομοαξωνικό καλώδιο των 50 Ohm.

Τον τελευταίο καιρό έχουν εμφανιστεί αρκετές αναφορές στο web για κεραίες αυτού του τύπου και υπάρχουν και τουλάχιστον τρείς κατασκευαστές που προσφέρουν έτοιμα προιόντα, δηλαδή το ενεργό στοιχείο (aerial), το UnUn ήδη συνδεδεμένο και τα απαραίτητα μονωτικά στερέωσης.

Βέβαια ούτε σκέψη για αγορά έτοιμης συρμάτινης κεραίας. Το πρότζεκτ κράτησε ένα πρωινό Κυριακής. Κατασκευή του UnUn, κόψιμο σύρματος, τοποθέτηση μονωτήρων, τοποθέτηση του aerial, και σύνδεση της γραμμής μεταφοράς.

Η κεραία μήκους 21 μέτρα περίπου συνδέθηκε από το ένα μπαλκόνι μέχρι τον φράκτη της διπλανής οικοδομής σε sloper mode. Το υψηλό σημείο είναι περίπου στα 12 μέτρα και το κάτω άκρο απέχει από την γή περίπου 2 μέτρα. Το χαμηλό σημείο χάνεται μέσα στα φυτά από το διπλανό δάσος με την φυτεία απο καλάμια.

Τα αποτελέσματα από την πρώτη δοκιμή ήταν άριστα. Η έκπληξη ήρθε από την πολύ καλή συμπεριφορά της κεραίας στους 3.600 kc και στους 7.100 kc. Δεν περίμενα να έχω το πρώτο QSO στους 7.140 kc KP2 και αμέσως μετά με North America FL, PA, MA, TX με σήματα 59 και μία φορά 59+10.

Αντίστοιχα δύο τρία QSO στους 14 Mc, 18 Mc, 21 Mc, 24 Mc και 28Mc σήματα έπαιζαν από 55 έως 59+10.

Το συμπέρασμα είναι ότι η κεραία δουλεύει. Η εγκατάσταση δεν είναι ότι το καλύτερο και υποθέτω ότι σε μία άλλη τοποθεσία τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ καλύτερα.

Σε επόμενο post θα γράψω τα τεχνικά θέματα για όσους θελήσουν να πειραματιστούν.